سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : پ ک ک با پیروزی حزب دمکراتیک خلق ها (HDP) در انتخابات پارلمانی ترکیه احساس کرد ، شرایط کاملا به نفع گروه بود و با اعلام فدارلیسم و خودمدیریتی می تواند از دولت جدا شود ولی محاسبات پ ک ک کاملا برعکس جواب داده و بار دیگر شکستی تلخ را تجربه کرد.
پ ک ک تجربه عقب نشینی از استراتژی مانیفست کردستان بزرگ را دارد و شرایط موجود نشان می دهد که به احتمال قوی ، عقب نشینی از سیستم خودمدیریتی و فدرالیسم را تجربه کند .
پ ک ک با شروع جنگ بمنظور ایجاد سیستم خودمدیریتی در شهرهای کردنشین ترکیه ،در میان کُردهای ترکیه تبدیل به چهره ای منفور شد و نهایت برای بدست اوردن چهره ای مقبول و مشروع در افکار عمومی ،در مذاکره و گفتگو خود را پیش قدم کرد.
پ ک ک حتی در بیانیه درخواست مذاکره بطور علنی اعلام کرده که دولت ترکیه می تواند با قبول کردن مذاکره آرامش را به ترکیه بازگرداند و این بدان معناست که خود پ ک ک می داند که ۸۰ درصد نا امنی ها در ترکیه زیر سر این گروه تروریستی است.
پ ک ک چندی قبل تحت هیچ شرایطی حاضر به مذاکره نبوده و بارها اعلام کرده بود تا نابودی دولت اردوغان و پیروزی در مناطق کردنشین ترکیه مبارزات مسلحانه خود را گسترش می دهند ،ولی پ ک ک باردیگر از سیاست خود عقب نشینی و تن به مذاکره با دولت نئوعثمانی اردوغان داد.
چندین عوامل مهمی که پ ک ک را وادار به مذاکره با دولت اردوغان نمود بشرح ذیل است.
۱-پ.ک.ک در جنگ کوهستان عملا شکست خورده و زمین گیر شده است و دو عامل مهم تشدید تدابیر اطلاعاتی مرزی و زمینی و نیز استفاده گسترده و عمیق از تجهیزات اطلاعاتی هوایی مانند هواپیماهای بدون سرنشین، بالن های بزرگ دارای دوربین های دید وسیع مرزی و تصاویر ماهواره ای، در کنار بمباران های هدفمند نیروی هوایی ترکیه در شمال عراق، فضایی پدید آورده که پ.ک.ک مدتهاست نتوانسته حتی به یک پاسگاه و پایگاه مرزی نزدیک شود. چه برسد به آن که بخواهد همچون گذشته، در یک نقطه متمرکز، چند ارتشی را از بین ببرد و در عملیات تعقیب و گریز، دیگر نیروها را با تله های انفجاری و کمین، به کام مرگ بفرستد.
۲-پ.ک.ک به خاطر عجز در برابر تسلیحات و تجهیزات هوایی ترکیه، جنگ را به شهرها کشاند و با مسلح کردن صدها نوجوان در شهرهای کردنشین، نهاد اقماری جدیدی به نام «واحدهای دفاع مدنی» (YPS) به وجود آورد. مقامات نظامی و امنیتی ترکیه ادعا کرده اند که این نهاد جدید و ناشی و بی تجربه پ.ک.ک، تنها ظرف هشت ماه، بیش از پنج هزار کشته داده است. شبکه های تلویزیونی ترکیه نیز تصاویری از تسلیم شدن گروه های سی چهل نفره از این نوجوانان را نشان می دهند که در چندین شهر از جمله سور، جیزره و نسیبین، ناچار شدند بعد از مدتها درگیری، خود را تسلیم کنند.
۳-اقدامات آنارشیستی و بی حساب و کتاب سران پ.ک.ک، نهاد رسمی و قانونی «حزب دموکراتیک خلق ها» (HDP) را در مجلس ملی و در اتمسفر سیاسی ترکیه به طور کامل به حاشیه فرستاد و بعید نیست صلاح الدین دمیرتاش رهبر این حزب و بسیاری از کادرهای برجسته آن، به زودی به اتهام حمایت از ترور، زندانی شوند.
۴-نزدیک به دو سال است که کسی از حال و روز اوجالان رهبر زندانی پ.ک.ک خبر ندارد و اردوغان خشمگین، اجازه نمی دهد همچون گذشته، هاکان فیدان رئیس سرویس اطلاعاتی میت، با هیلکوپتر به ایمرالی برود و ساعت ها با او گفتگو و مذاکره کند و عملا چیزی به نام پرونده مذاکرات صلح بر روی میز نمانده و پ.ک.ک در شرایط فعلی –غیر از حوزه ی تهدیدات ضدامنیتی-، جایگاهی در ترکیه ندارد.
۵-کسب هشتاد کرسی از پانصد و پنجاه کرسی توسط نمایندگان وابسته به پ.ک.ک در انتخابات سراسری ترکیه، برای کردهای نزدیک به اوجالان و پ.ک.ک، یک رویا بود. اما درگیری ها و اقدامات عجیب و سردرگمی سران پ.ک.ک، این دستاورد بزرگ و تاریخی را عملا به باد داد، امنیت و آرامش و زمینه ی توسعه ی اقتصادی استان های کردنشین را از بین برد و بسیاری از کردهای ترکیه در این ماجرا چنان دلسرد شده اند که حاضر نیستند همچون گذشته، به درخواست دمیرتاش و پ.ک.ک، به میدان ها بیایند و علیه دولت شعار سر دهند.
۶-پ.ک.ک با این امید در ترکیه به دولت فشار می آورد که بتواند در پرونده سوریه امتیازات بیشتری بگیرد. غافل از این که محاسبات جنگ در کوبانی و دیاربکر یکی نیست و گذشته از آن، دلیل مهم پیروزی های پ.ک.ک در ترکیه، ضعف اسد و غیبت دولت او در مناطق شمالی سوریه بوده و در ترکیه فضای حاکمیتی، سیاسی و امنیتی به گونه ای دیگر است.
۷-عامل و فاکتور آخر، در فضای کنونی، شاید از همه عوامل بالا مهم تر باشد. در ترکیه کودتا شده، ذهن دولت «درگیر» و «مشغول» است و انگار این روزها، اردوغان و یاران او، حتی در دنیای خواب و کابوس هم، چیزی غیر از فتح الله گولن نمی بینند و چنین چیزی برای پ.ک.ک زمیه ساز سوء استفاده شده و . پ.ک.ک می خواهد با ناامن کردن فضا، اعلام کند: تهدید اصلی در ترکیه ما هستیم و دولت را بر سر میز مذاکره بکشاند.
پ ک ک حزبی است که تاکنون از چندین سیاست و رویکرد مهم خود به دلایل ناتوانی و شکست عقب نشینی کرده است ،از مهم ترین عقب نشینی های پ ک ک می تواند به عقب نشینی از استراتژی مانیفست کردستان بزرگ اشاره کرد.
تن به مذاکره دادن پ ک ک با دولت ترکیه در این مقطع را می توان به نوعی عقب نشینی از سیستم فدارلیسم و خود مدیریتی خواند.
گروه کردستیز پژاک دختری ۱۲ ساله را از روستای مرزی استان آذربایجان غربی ، در راستای ترویج رفتارهای غیر اخلاقی در قندیل فریب داده و به مقر گروه منتقل کرد.
استراتژی جنگ مسلحانه در مناطق کردنشین خاورمیانه از سیاست های کلان پ ک ک بوده ، ولی جنگ مسلحانه از نظر سران پ ک ک و پژاک در کردستان ایران مغایر با سیاست های گروه است ؟!
به گزارش انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : مرادکاریلان فرمانده نیروهای نظامی پ ک ک -پژاک در مصاحبه با شبکه نوروز تی جنگ و عملیات مسلحانه در مناطق کردنشین ایران را مغایر با سیاست های کنونی پ ک ک – پژاک اعلام کرد.
مراد کاریلان هر گونه جنگ و درگیری در مناطق کردنشین ایران را اقدامی اشتباه عنوان کرده و گفت ما مخالف جنگ در مناطق کردنشین ایران هستیم ، کاریلان همچنین تاکید کرد که کردهای ایران نبایستی وارد جنگ های مذهبی شوند
اظهارات مراد کاریلان کاملا با سیاست های کنونی پ ک ک پژاک در تناقضی آشکار است.
سیاست کلان و کنونی پ ک ک تدوام جنگ در مناطق کردنشین خاورمیانه بوده و ادامه جنگ در مناطق کردنشین را حرکت رو به جلوی گروه می داند، ولی در مورد مناطق کردنشین ایران چنین نظری ندارند؟!
شکست ها و ناکامی های متوالی گروه در عرصه ای سیاست و جنگ مسلحانه شرایط کردستان ایران را با سایر مناطق کردنشین خاورمیانه متمایز کرده است ، عدم همراهی کردهای ایران و نداشتن مشروعیت قانونی در میان هم وطنان کُرد یکی از مهمترین عوامل ناکامی های گروه محسوب می شود.
اقندار و امنیت موجود در مناطق کردنشین ایران به همت و تلاش نیروهای مردمی خود منطقه بوده و مقابله کردها با احزاب تروریستی مانعی بزرگ در عدم پیشبرد اهداف گروه ها و احزاب است.
سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :۱۵ آگوست ۱۹۸۴ سالروز آغاز عملیات مسلحانه گروه تروریستی “پ ک ک “بر علیه دولت ترکیه می باشد.
عملیات مسلحانه” پ ک ک ” در راستای هدف تشکیل “کردستان برزگ”بوده و عبدالله اوجالان رهبر این گروه تروریستی با محوریت قرار دادن مانیفست کردستان بزرگ جنگ و خشونت را به مناطق کردنشین خاورمیانه به ارمغان آورد.
چشم انداز ۲۰ سال مانیفست کردستان بزرگ توسط عبدالله اوجالان ترسیم شده است ، و جنگ و خشونت از راهکاری اساسی و اصلی مسیر ۲۰ ساله بوده و کماگان با گذشت ۳۲ سال جنگ و خشونت تداوم دارد.
جنگ و خشونت بمنظور تاسیس کردستان بزرگ بر گرفته از افکار کمونیستی عبدالله اوجالان بود ،و ی تنهاترین راه حل مشکلات و معضلات کردها را استقلال و خودمختاری کردها می دانست و برای دستیابی به این موضوع مبازه مسلحانه بر علیه دولت ها را استراتژی گروه پ ک ک قرار داد.
مبارزه مسلحانه در تحقق مانیفست کردستان بزرگ همسو با افکار و جریان فکری برخی از موسسین و فرمانده هان پ ک ک نبود،نفی خشونت و خونریزی مورد اختلافی عبدالله اوجالان با برخی از کادرهای گروه بود.
عثمان اوجالان – کانی یلماز – بوتان و بیشک چی از جمله افرادی بوده اند از همان ابتدا مخالف خشونت و جنگ در مناطق کردنشین بوده اند و این افکار سبب گردید در سال ۲۰۰۳ این فرمانده هان بلند مرتبه به همراه ۳۰۰ تن دیگر از گروه پ ک ک جدا شوند و انشعابی بزرگ در پ ک ک خ دهد.
مخالفت با افکار و ایدئولوژی منسوخ اوجالان و یا انتقاد جزئی برابر با حذف فرد از گروه می باشد. تاکنون عناصر ساده بسیاری در گروه به دلیل مخالفت با سیاست های گروه و یا حتی شیوه مدیریت آن حذف فیزیکی شده اند،ولی پ ک ک و پژاک تاکنون اسامی این افراد معدومی را بعنوان شهدای درگیری و جنگ اعلام کرده است.
عثمان اوجلان به عنوان جانشین و شخصیت شماره ی ۲ حزب کارگران کردستان “پ ک ک” و برادر عبداله اوجلان پس از جدایی از گروه اظهار داشت:”۱۸ نفر از اعضای کمیته ی مرکزی و شمار بیشتری هم از کادر های رد های پایین که از همان اوایل حنبش در صفوف مبارزه جای گرفته بودند به همراه ۳۰۰ تن از عناصر ساده گروه به خاطر اختلاف نظر فکری از گروه جدا شدیم. ” وی در ادامه می گوید: عبدالله اوجالان همانند مسعود بارزانی – جلال طالبانی و قاسملو یک رهبربزرگ کرداست. رهبران کم و بیش درستی و خطا داشته اند. اوجالان هم ازاین قاعده مستثنی نیست.درست مانند یک رهبر کرد که خطاها و خدمات همسان دارد و باید با یک دید منضفانه به او بنگریم. ولی سیاستگذاری گروه به گونه ای بود که ما حق نداریم حزب را نقد کنیم،ما حق نداریم اوجالان را نقد کنیم و این گونه موارد از بزرگترین اشکالات گروه پ ک ک به شمار می آید.
اکنون ۳۲ سال متوالی جنگ و خشونت در راستای تحقق مانیفست کردستان بزرگ که طرح عبداالله اوجالان بود گذشته ولی یک ۱ متر از این نقشه خیالی تحقق نیافته اما با نهایت تاسف کماگان جنگ و خونریزی در مناطق کردنشین خاورمیانه وجود دارد.
مانیفست کردستان بزرگ بیشترین ضربه را به کردها وارد ساخته و تاکنون بیش از ۴۸۰۰۰ کرد کشته و هزاران خانواده کُرد آواره شده و مهم تر از همه مناطق کردنشین خالی سکنه شده است.
درگیری مسلحانه برای رسیدن به مانیفست کردستان بزرگ راهکاری موثر برای پ ک ک نبود ؛ درگیری های مسلحانه تمامی معادلات مانیفست کردستان را به هم ریخت و پ ک ک را به الجبار به عقب نشینی از تجزیه طلبی و تشکیل کشور کردستان کرد و در اقدامی نا باورانه تغییر سیاست داد.
پ ک ک با توجه به ناکامی های متوالی در رسیدن به خودمختاری و تشکیل کشور کردستان استراتژی خود را به کنفدارالیسم و خود مدیریتی تغییر داد.
برنامه چشم انداز ۲۰ ساله اوجالان برای تشکیل کردستان بزرگ بعنوان یک قانون مرحله به مرحله تدوین شده بود و بعنوان قانون اساسی پ ک ک لازم اجرا بود ،حتی افراد مطرحی همچون عثمان اوجالان بدلیل عدم پیروی از این سیاست قربانی شد.
آیا می توان گفت عملیات مسلحانه سبب شد تا طرح عبدالله اوجالان با شکست مواجه شود؟
اگر عملیات های مسلحانه پ ک ک را بزرگترین عامل شکست پ ک ک در رسیدن به استقلال کردستان اعلام کنیم ،که بدون شک هم این گونه می باشد ،پس بایستی منتظر بمانیم تا تداوم جنگ و درگیری پ ک ک روزی منجر به شکست و نابودی پ ک ک بشود.
امروزه شهرهای کردنشین خاورمیانه در جنگ و خشونت به سر می برند و این جنگ ها در سایه پ ک ک و زیر شاخه های آن بوجود آمده است.
کادر رهبری پ ک ک از بی توجهی کردهای ایران در حمایت از اوجالان و عدم همراهی با سیاست های گروه انتقاد و این رفتار را نشانی خوبی تلقی نکرد
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : رنگین بوتان از کادرهای شورای رهبری پ ک ک در مصاحبه با شبکه نوروز تی با اظهار یاس و نا امیدی اذعان داشت سیاست های گروه در مناطق کردنشین ایران کارساز نبوده و کردهای ایران همسو با سیاست های گروه نیستند.
این کادر رهبری پ ک ک اعلام داشت:” هم اکنون تمام کردهای دنیا به خاطر انزوای عبدالله اوجالان دست به تظاهرت زده اند ،در حال حاضر کشورهای اروپایی و مناطق کردنشین خاورمیانه شاهد قیام های مردمی در حمایت از اوجالان است ولی متاسفانه کردهای ایران سکوت کرده و هیچ اقدامی در این راستا انجام نداده اند و ما منتظر هستیم تا کردهای ایران با خیزشی عظیم به خیابان ها ریخته و در مقابل کنسول کرهای ترکیه تظاهرات نمایند.”
این عضو کادری رهبری پ ک ک و پژاک بی توجهی و بی اعتنایی کردها ایران را به چنین وضعیتی را نشان خوبی نخوانده و سیاست های جمهوری اسلامی ایران را سبب بی توجهی مردم کُرد خواند.
این کادر رهبری پ ک ک و پژاک در سخنان خود به شکست ها و ناکامی های گروه اذعان داشت .
امروزه عدم بی توجهی کردها به سیاست های گروه ناشی از عدم برخورداری مقبولیت و جایگاه مردمی گروه است در حالی که گروه خود را تنها نماینده قانونی و مشروع کردها اعلام می کند.
شرایط تبعیض آمیز کردها در ترکیه و عراق باعث شده تا گروه به آسانی استراتژی خود را به اجرا در آورد ،ولی در ایران اسلامی همه اقوام ایرانی زیر یک پرچم ، یک ملت مقتدر را تشکیل داده اند و توجهی به یاوه گویی های احزاب و گروه های نظیر پژاک ندارند..