شورای رهبری پژاک ریزان جاوید از مخالفان مطرح گروه را حذف کرد.
شورای رهبری پژاک ریزان جاوید از مخالفان مطرح گروه را حذف کرد.
سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :گنکره پنجم پژاک با تغییر و تحولاتی گسترده برگزار شد.تغییر کادر رهبری گروه را می توان مهم ترین مفاد گنکره پنجمن عنوان نمود.
سیامند معینی با گرایشات چپگرایانە بە دنبال انقلاب ١٣۵٧ عضو سازمانی انقلابی کردستان کوملە میشود و هنوز هم در تحلیلهای خود از مفاهیم مارکسیستی استفادە می کند.
آیا این جابجای تغییری در سیاستهای پ ک ک در کردستان ایران است؟
آیا رهبر جدید پژاک می تواند سیاستی مسقل از پ ک ک اتخاذ کند؟
آیا پ ک ک بە دنبال تحولات اخیر کردستان ایران سیاست جدیدی را دنبال می کند؟
آیا سیامند معینی فکر خونخواهی و انتقام خون پدر با بارزانی و سایر احزاب وابسته به بارزانی است؟
آیا برای سیامند معینی منافع کردستان ایران مهم است یا التیام بخشی به زخم چندین ساله ی خود؟
و بسیاری از سوالات دیگر ی که فعالان سیاسی و مدنی کُرد و اپوزسیون کُردی این تغییر و تحولات پزاک را به چالش کشانده اند.
مخالفان این تغییر مدیریتی همچنین اذعان می نمایند،با تغییر رهبری پژاک تنها برای مدتی می تونند همچون کار تبلیغی استفادە رسانەای داشتە باشد و با برجستە کردن فرزند سلیمان معینی اختلافات فضای مجازی و رسانەای با گروه را پیش بکشند و این خود تنها مقاومتی در برابر بە حاشیە رانی بیش از پیش است.
در آغاز تأسیس پژاک هم چنانکە اسناد نشان می دهد اجازە اقامت بە رهبری پژاک در قندیل دادە نشد و در همان ابتدا تصمیم بر این بود رهبری پژاک باید در اروپا باشد و این اجازە هم بە احتمال قریب بە یقین بە معینی دادە نمیشود و این رهبری بیشتر حالت تشریفاتی خواهد داشت
لذا افرادی چون آقای سیامند معینی هم نمی تواند در برابر هژمونی کادر رهبری پ ک ک تصمیمی مستقل از خود بگیرد همچنانکە صالح مسلم هم در کردستان سوریە با وجود تلاشهای زیادی برای رسیدن بە توافق با گروه نتوانست کاری از پیش ببرد.
سیاست سانترالیستی پ ک ک در تصمیم گیری های کلان از مشخصات اصلی پ ک ک است و بدون این سیاست نمی تواند بە حیات خود ادامە داهد چرا کە پ ک ک یک سازمان ایدئولوژیک و رهبر محور است اگر چە رهبر این سازمان در زندان است اما وجود معنوی عبداللە اوجالان همچنان ملموس است از سوی دیگر توان بحرانسازی پ ک ک می تواند این سانترالیسم را حفظ کند و در جریان این بحران سازیها بحرانهای درونی خود را تصمیم گیری حل کند و نیز رهبران این سازمان افرادی مشخص هستند سالها با هم در تعامل بودە اند و بر سر مسائل کلی بە یک توافق کلی رسیدەاند .
در نتیجە هیچ شاخەای از پ ک ک نمیتواند تصمیمی بر خلاف کادر رهبری این حزب بگیرد حتی این مشکل اساسی HDP با پ ک ک هنوز حل نشدە است و اگر چە سانترالیزم ایدئولوژیک، پ ک ک را منسجم نشان میدهد اما در قبال حل دمکراتیک مسألە کرد در ترکیە مانع اصلی است چرا کە با وجود حزبی همچون HDP اما تصمیم گیری کلان باید در دست رهبری پ ک ک باشد
اگر چە بعضی از سران HDP خواستار مشارکت بیشتر این حزب در پیشبرد صلح بودند اما پ ک ک با ادامە درگیریها توانست عملا HDP را بە حاشیە براند و قبول تصمیم گیری بە شیوەی دمکراتیک با موجودیت ساختاری و ایدئولوژیکی پ ک ک در تضاد میباشد.
بنابراین چهرەای همچون سیامند معینی هم نمی تواند بیشتر از حاجی احمدی نقشی در تصمیم گیریهای پ ک ک داشتە باشد هرچند می تواند استفادە رسانەای بیشتری از او بکنند چرا کە توان سخنوری حاجی احمدی ضعیف است و هر کسی می تواند نقشی بهتر از او ایفا کند.
منتقدان این تغییرات در کادر رهبری همچنین معتقده اند که انتخابات کردهای مهاباد به ریاست و پست های مهم در گروه خود نشان از تبیعیض و مهم تر از همه باند بازی در پژاک است.
در نهایت همه فعالان مدنی سیاسی کرد بر این باورند پ ک ک حاصل روند تاریخی گفتمان کردها در ایران نیست و هیچگاە نمی تواند در تحولات کردستان ایران نقشی تأثیر گذار بازی کند و پ ک ک می خواهد با بە کار گیری افراد چون سیامند معینی تاحدودی و البتە ظاهرا خود بە این روند تاریخی نزدیک کند و چنانچە در کردستان خلا جریان سیاسی بود.
پ ک ک شاید میتوانست این روند تاریخی را بە نفع خود مصادرە کند اما برآیند این روند تاریخی یعنی احزاب کردستان ایران فعالانە در عرصە هستند و مستقیما بربستر این روند تاریخی شناور هستند .
سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : پ ک ک با پیروزی حزب دمکراتیک خلق ها (HDP) در انتخابات پارلمانی ترکیه احساس کرد ، شرایط کاملا به نفع گروه بود و با اعلام فدارلیسم و خودمدیریتی می تواند از دولت جدا شود ولی محاسبات پ ک ک کاملا برعکس جواب داده و بار دیگر شکستی تلخ را تجربه کرد.
پ ک ک تجربه عقب نشینی از استراتژی مانیفست کردستان بزرگ را دارد و شرایط موجود نشان می دهد که به احتمال قوی ، عقب نشینی از سیستم خودمدیریتی و فدرالیسم را تجربه کند .
پ ک ک با شروع جنگ بمنظور ایجاد سیستم خودمدیریتی در شهرهای کردنشین ترکیه ،در میان کُردهای ترکیه تبدیل به چهره ای منفور شد و نهایت برای بدست اوردن چهره ای مقبول و مشروع در افکار عمومی ،در مذاکره و گفتگو خود را پیش قدم کرد.
پ ک ک حتی در بیانیه درخواست مذاکره بطور علنی اعلام کرده که دولت ترکیه می تواند با قبول کردن مذاکره آرامش را به ترکیه بازگرداند و این بدان معناست که خود پ ک ک می داند که ۸۰ درصد نا امنی ها در ترکیه زیر سر این گروه تروریستی است.
پ ک ک چندی قبل تحت هیچ شرایطی حاضر به مذاکره نبوده و بارها اعلام کرده بود تا نابودی دولت اردوغان و پیروزی در مناطق کردنشین ترکیه مبارزات مسلحانه خود را گسترش می دهند ،ولی پ ک ک باردیگر از سیاست خود عقب نشینی و تن به مذاکره با دولت نئوعثمانی اردوغان داد.
چندین عوامل مهمی که پ ک ک را وادار به مذاکره با دولت اردوغان نمود بشرح ذیل است.
۱-پ.ک.ک در جنگ کوهستان عملا شکست خورده و زمین گیر شده است و دو عامل مهم تشدید تدابیر اطلاعاتی مرزی و زمینی و نیز استفاده گسترده و عمیق از تجهیزات اطلاعاتی هوایی مانند هواپیماهای بدون سرنشین، بالن های بزرگ دارای دوربین های دید وسیع مرزی و تصاویر ماهواره ای، در کنار بمباران های هدفمند نیروی هوایی ترکیه در شمال عراق، فضایی پدید آورده که پ.ک.ک مدتهاست نتوانسته حتی به یک پاسگاه و پایگاه مرزی نزدیک شود. چه برسد به آن که بخواهد همچون گذشته، در یک نقطه متمرکز، چند ارتشی را از بین ببرد و در عملیات تعقیب و گریز، دیگر نیروها را با تله های انفجاری و کمین، به کام مرگ بفرستد.
۲-پ.ک.ک به خاطر عجز در برابر تسلیحات و تجهیزات هوایی ترکیه، جنگ را به شهرها کشاند و با مسلح کردن صدها نوجوان در شهرهای کردنشین، نهاد اقماری جدیدی به نام «واحدهای دفاع مدنی» (YPS) به وجود آورد. مقامات نظامی و امنیتی ترکیه ادعا کرده اند که این نهاد جدید و ناشی و بی تجربه پ.ک.ک، تنها ظرف هشت ماه، بیش از پنج هزار کشته داده است. شبکه های تلویزیونی ترکیه نیز تصاویری از تسلیم شدن گروه های سی چهل نفره از این نوجوانان را نشان می دهند که در چندین شهر از جمله سور، جیزره و نسیبین، ناچار شدند بعد از مدتها درگیری، خود را تسلیم کنند.
۳-اقدامات آنارشیستی و بی حساب و کتاب سران پ.ک.ک، نهاد رسمی و قانونی «حزب دموکراتیک خلق ها» (HDP) را در مجلس ملی و در اتمسفر سیاسی ترکیه به طور کامل به حاشیه فرستاد و بعید نیست صلاح الدین دمیرتاش رهبر این حزب و بسیاری از کادرهای برجسته آن، به زودی به اتهام حمایت از ترور، زندانی شوند.
۴-نزدیک به دو سال است که کسی از حال و روز اوجالان رهبر زندانی پ.ک.ک خبر ندارد و اردوغان خشمگین، اجازه نمی دهد همچون گذشته، هاکان فیدان رئیس سرویس اطلاعاتی میت، با هیلکوپتر به ایمرالی برود و ساعت ها با او گفتگو و مذاکره کند و عملا چیزی به نام پرونده مذاکرات صلح بر روی میز نمانده و پ.ک.ک در شرایط فعلی –غیر از حوزه ی تهدیدات ضدامنیتی-، جایگاهی در ترکیه ندارد.
۵-کسب هشتاد کرسی از پانصد و پنجاه کرسی توسط نمایندگان وابسته به پ.ک.ک در انتخابات سراسری ترکیه، برای کردهای نزدیک به اوجالان و پ.ک.ک، یک رویا بود. اما درگیری ها و اقدامات عجیب و سردرگمی سران پ.ک.ک، این دستاورد بزرگ و تاریخی را عملا به باد داد، امنیت و آرامش و زمینه ی توسعه ی اقتصادی استان های کردنشین را از بین برد و بسیاری از کردهای ترکیه در این ماجرا چنان دلسرد شده اند که حاضر نیستند همچون گذشته، به درخواست دمیرتاش و پ.ک.ک، به میدان ها بیایند و علیه دولت شعار سر دهند.
۶-پ.ک.ک با این امید در ترکیه به دولت فشار می آورد که بتواند در پرونده سوریه امتیازات بیشتری بگیرد. غافل از این که محاسبات جنگ در کوبانی و دیاربکر یکی نیست و گذشته از آن، دلیل مهم پیروزی های پ.ک.ک در ترکیه، ضعف اسد و غیبت دولت او در مناطق شمالی سوریه بوده و در ترکیه فضای حاکمیتی، سیاسی و امنیتی به گونه ای دیگر است.
۷-عامل و فاکتور آخر، در فضای کنونی، شاید از همه عوامل بالا مهم تر باشد. در ترکیه کودتا شده، ذهن دولت «درگیر» و «مشغول» است و انگار این روزها، اردوغان و یاران او، حتی در دنیای خواب و کابوس هم، چیزی غیر از فتح الله گولن نمی بینند و چنین چیزی برای پ.ک.ک زمیه ساز سوء استفاده شده و . پ.ک.ک می خواهد با ناامن کردن فضا، اعلام کند: تهدید اصلی در ترکیه ما هستیم و دولت را بر سر میز مذاکره بکشاند.
پ ک ک حزبی است که تاکنون از چندین سیاست و رویکرد مهم خود به دلایل ناتوانی و شکست عقب نشینی کرده است ،از مهم ترین عقب نشینی های پ ک ک می تواند به عقب نشینی از استراتژی مانیفست کردستان بزرگ اشاره کرد.
تن به مذاکره دادن پ ک ک با دولت ترکیه در این مقطع را می توان به نوعی عقب نشینی از سیستم فدارلیسم و خود مدیریتی خواند.
نادر قاضی پور در خصوص مواضع احمقانه صلاح الدین دمیرتاش رئیس حزب دمکراتیک خلق واکنش و اعلام داشت :” هرکس به آذربایجان چپ نگاه کند چشمش را در می آوریم”