پ ک ک حق دخالت در کردستان ایران را ندارد

سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی :گنکره پنجم پژاک با تغییر و تحولاتی گسترده برگزار شد.تغییر کادر رهبری گروه را می توان مهم ترین مفاد گنکره پنجمن عنوان نمود.

مفاد تصویبی گنکره اخیر پژاک با انتقادهای صریح از سوی برخی از فعال سیاسی ،مدنی و سایر احزاب کُردی مواجه گردید.
فعالان عرصه مدنی و سیاسی کُرد با تغییرات صورت گرفته در کادر رهبری پزاک بر این باورند که ،حاجی احمدی از کادرهای پیشین در رهبری حزب منحله دمکرات کردستان ایران بود و بیشتر چهرای ملی و راست خود را نشان میداد و اما سیامند معینی از خانوادەای شناختە شدە کە پدر ایشان از جناح چپ حزب دمکرات بودە و بە دلیل بالا گرفتن اختلافات سلیمان معینی با ملا مصطفی بارزانی و بە دنبال مشاجرای رودر رو بین این دو نفر توسط بادیگاردهای ملا مصطفی کشتە میشود و جنازە سلیمان معینی بە حکومت وقت ایران تحویل دادە می شود کە نیروهای امنیتی رژیم طاغوتی (ساواک) در یک نمایش شرم آور جسد ایشان در شهرهای کردستان بە نمایش میگذارند.

سیامند معینی با گرایشات چپگرایانە بە دنبال انقلاب ١٣۵٧ عضو سازمانی انقلابی کردستان کوملە میشود و هنوز هم در تحلیلهای خود از مفاهیم مارکسیستی استفادە می کند.
آیا این جابجای تغییری در سیاستهای پ ک ک در کردستان ایران است؟
آیا رهبر جدید پژاک می تواند سیاستی مسقل از پ ک ک اتخاذ کند؟
آیا پ ک ک بە دنبال تحولات اخیر کردستان ایران سیاست جدیدی را دنبال می کند؟
آیا سیامند معینی فکر خونخواهی و انتقام خون پدر با بارزانی و سایر احزاب وابسته به بارزانی است؟
آیا برای سیامند معینی منافع کردستان ایران مهم است یا التیام بخشی به زخم چندین ساله ی خود؟
و بسیاری از سوالات دیگر ی که فعالان سیاسی و مدنی کُرد و اپوزسیون کُردی این تغییر و تحولات پزاک را به چالش کشانده اند.
مخالفان این تغییر مدیریتی همچنین اذعان می نمایند،با تغییر رهبری پژاک تنها برای مدتی می تونند همچون کار تبلیغی استفادە رسانەای داشتە باشد و با برجستە کردن فرزند سلیمان معینی اختلافات فضای مجازی و رسانەای با گروه را پیش بکشند و این خود تنها مقاومتی در برابر بە حاشیە رانی بیش از پیش است.

در آغاز تأسیس پژاک هم چنانکە اسناد نشان می دهد اجازە اقامت بە رهبری پژاک در قندیل دادە نشد و در همان ابتدا تصمیم بر این بود رهبری پژاک باید در اروپا باشد و این اجازە هم بە احتمال قریب بە یقین بە معینی دادە نمیشود و این رهبری بیشتر حالت تشریفاتی خواهد داشت
لذا افرادی چون آقای سیامند معینی هم نمی تواند در برابر هژمونی کادر رهبری پ ک ک تصمیمی مستقل از خود بگیرد همچنانکە صالح مسلم هم در کردستان سوریە با وجود تلاشهای زیادی برای رسیدن بە توافق با گروه نتوانست کاری از پیش ببرد.
سیاست سانترالیستی پ ک ک در تصمیم گیری های کلان از مشخصات اصلی پ ک ک است و بدون این سیاست نمی تواند بە حیات خود ادامە داهد چرا کە پ ک ک یک سازمان ایدئولوژیک و رهبر محور است اگر چە رهبر این سازمان در زندان است اما وجود معنوی عبداللە اوجالان همچنان ملموس است از سوی دیگر توان بحرانسازی پ ک ک می تواند این سانترالیسم را حفظ کند و در جریان این بحران سازیها بحرانهای درونی خود را تصمیم گیری حل کند و نیز رهبران این سازمان افرادی مشخص هستند سالها با هم در تعامل بودە اند و بر سر مسائل کلی بە یک توافق کلی رسیدەاند .
در نتیجە هیچ شاخەای از پ ک ک نمیتواند تصمیمی بر خلاف کادر رهبری این حزب بگیرد حتی این مشکل اساسی HDP با پ ک ک هنوز حل نشدە است و اگر چە سانترالیزم ایدئولوژیک، پ ک ک را منسجم نشان میدهد اما در قبال حل دمکراتیک مسألە کرد در ترکیە مانع اصلی است چرا کە با وجود حزبی همچون HDP اما تصمیم گیری کلان باید در دست رهبری پ ک ک باشد
اگر چە بعضی از سران HDP خواستار مشارکت بیشتر این حزب در پیشبرد صلح بودند اما پ ک ک با ادامە درگیریها توانست عملا HDP را بە حاشیە براند و قبول تصمیم گیری بە شیوەی دمکراتیک با موجودیت ساختاری و ایدئولوژیکی پ ک ک در تضاد میباشد.
بنابراین چهرەای همچون سیامند معینی هم نمی تواند بیشتر از حاجی احمدی نقشی در تصمیم گیریهای پ ک ک داشتە باشد هرچند می تواند استفادە رسانەای بیشتری از او بکنند چرا کە توان سخنوری حاجی احمدی ضعیف است و هر کسی می تواند نقشی بهتر از او ایفا کند.

منتقدان این تغییرات در کادر رهبری همچنین معتقده اند که انتخابات کردهای مهاباد به ریاست و پست های مهم در گروه خود نشان از تبیعیض و مهم تر از همه باند بازی در پژاک است.
در نهایت همه فعالان مدنی سیاسی کرد بر این باورند پ ک ک حاصل روند تاریخی گفتمان کردها در ایران نیست و هیچگاە نمی تواند در تحولات کردستان ایران نقشی تأثیر گذار بازی کند و پ ک ک می خواهد با بە کار گیری افراد چون سیامند معینی تاحدودی و البتە ظاهرا خود بە این روند تاریخی نزدیک کند و چنانچە در کردستان خلا جریان سیاسی بود.
پ ک ک شاید میتوانست این روند تاریخی را بە نفع خود مصادرە کند اما برآیند این روند تاریخی یعنی احزاب کردستان ایران فعالانە در عرصە هستند و مستقیما بربستر این روند تاریخی شناور هستند .