پژاک اختلاف و انشعاب احزاب کلاسیک را به بیماری سرطان تشبیه کرد.

پژاک باردیگر موضوع انشعاب و اختلاف میان احزاب کلاسیک کُردی را مطرح و این رفتار آنان را به یک سرطان تشبیه کرد ،پژاک همچنین مشکل اختلاف و انشعاب احزاب کلاسیک را معمایی حل نشدنی در میان احزاب کلاسیک اعلام کرد.این گروه تروریستی به احزاب و گروه های کردی گوشزد کرد تا برای بدست آوردن جایگاه مردمی بسوی اتحاد و همگرایی با پژاک گام بردارند.

به گزارش انجمن بی تاوان به نقل از فرات نیوز، با نزدیک شدن به انتخابات سال ۹۶ در جمهوری اسلامی ایران احزاب و گروه هایی معاند ضد انقلاب هر کدام راهکار و برنامه هایی متفاوتی در خصوص انتخابات اعلام می کنند.
پژاک خود را نسبت به سایر احزاب و گروه های کردی نظیر کومله و دمکرات برتر دیده و خود را حزبی مدرن و پویاتر از سایر احزاب کلاسیک می داند،بنابراین با دعوت رسمی از سایر احزاب می خواهد آنها در سیاستگذاری انتخابات آتی ایران همسو و هم رای باشند.

درهمین راستا آمد شاهو از کادرهای رهبری پژاک در مصاحبه ای اظهار داشت:با عملکرد احزاب کلاسیک کردستان، تاکنون آشکار شده است که این احزاب براساس وضعیتی که در آن واقع‌اند هنوز موانع جدی‌ را سد راه خود دارند. به اعتقاد ما، تاکنون تصمیم جدی‌ برای گام برداشتن بسوی همگرایی و همبستگی از جانب احزاب کلاسیک گرفته نشده و حتی احزابی که در آن انشعاب بوجود آمده(حدک ، حدکا و کومله )، تا‌کنون نتوانسته‌اند مابین خویش اتحاد و همبستگی برقرار سازند و اختلافات و مشکلات مابین‌شان را حل نمایند.
اصل مسئله اینجاست که قدرت های جهانی و منطقه ، چنین بیماری‌ [اختلاف و انشعاب] را رواج داده‌اند و متأسفانه این بیماری امروز به یک سرطان تبدیل شده که در ذهنیت احزاب کلاسیک به معمایی حل نشدنی مبدل گردیده. اگر تمامی احزاب و سازمان‌های کردستان ایران خواهان آن هستند که در میان کردها جایگاه انقلابی و مردمی خویش را بدست بیاورند و مورد ستایش کردها قرار گیرند، لازم است بسوی همگرایی و اتحاد مابین خویش و جنبش پژاک گام بردارند.

به‌نظر ما، اختلاف نظرهایی که در این زمینه وجود دارد، نمی‌تواند مانع اتحاد و همبستگی مابین احزاب بشود و هرگز چنین بهانه‌ای هم از جانب مردم مورد قبول واقع نمی‌گردد. ما هم بر این معتقدیم برغم اختلافات ایدئولوژیک و سیاسی مابین احزاب، لازم است زمینه‌ گفتمان و دیالوگ مابین تمامی‌‌شان بیشتر گردد و برای مشارکت در طرح و برنامه‌های استراتژیک حزبی، همگرا و متحد باشند.

نگته جالب توجه اینکه پژاک خود را نسبت به سایر احزاب کُردی در جایگاه برتر قرار داده و انتظار دارد احزاب قدیمی که قدمت ۷۰ سال را دارند به خواسته های آنان جواب مثبت بدهد،بدون شک اگر پژاک شیوه عملی خود را تغییر دهد و خود را ملزم به پایبندی و احترام به ایدئولوژی و قوانین سایر احزاب کُردی بداند ، احزاب کلاسیک پاسخ مثبتی به خواسته های آنان می دهند ولی پژاک همیشه سیاست ها و جریان فکری گروه را برتر از سایر احزاب دیده و این رفتار مانع اتحاد و همگرایی احزاب می باشد و هیچ گونه ارتباطی به قدرت های جهانی و منطقه ای ندارد .

موضع روشن هم وطنان کُرد در انتخابات ۹۶/ هم وطنان کُرد آب پاکی بر دست پژاک ریخته اند

هم وطنان فهیم و با بصیرت کرد وجود احزاب در خاک وطن را ناامنی دانسته و برای رهایی  و ابتلا نشدن به بحران های  موجود در  مناطق کردنشین ترکیه و سوریه دست رد به خواست های تروریست های پژاک می زند. و حضور حداکثری خود در انتخابات را اعلام کرده اند.

به گزارش انجمن بی تاوان: مشارکت حداکثری ملت ایران در انتخابات ها  شکست سنگینی برای دشمنان و گروه های ضد انقلاب تروریستی محسوب می گردد.

برخی از احزاب تروریستی غرب کشور انتخابات را تحریم می کنند و برخی دیگر با بکارگیری کلمات دیپلماتیک  و بازی با واژه ها سعی بر این دارند در افکار عمومی خود را مطرح و تاثیر گذار جلوه دهند.

از اوایل انقلاب اسلامی این گروهک های تروریستی بر طبل ناسازگاری با جمهوری اسلامی ایران کوبیده و هم اکنون با حمایت کشورهای عربی و امریکا توهماتشان افزایش یافته و بر یاوه گویی های خود در فضای مجازی و رسانه ای ادامه می دهند.

هم وطنان کرد زبان ما همیشه وفاداری خود را به انقلاب و رهبری ثبات کرده اند ،مصداق این مورد می توان به  آخرین دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی اشاره نمود  ، کردهای ایران اسلامی با حضور حداکثری در پای صندوق رای پاسخ یاوه گویی های پژاک را داده اند و کمتر از یک ماه بار دیگر پاسخ اراجیف  عده ای تروریست کوه نشین را خواهند داد.

پژاک ، مدتی است توسط عربستان و امریکا ساپورت مالی می شود  و به ناچار در فضای مجازی بر علیه جمهوری اسلامی ایران دست به یاوه گویی  می زند. کودار یا همان پژاک با بکار گیری واژه خط سوم و بازی با عبارات سیاسی  بدنبال تغییر در حکومت اسلامی ایران است… ادعای سخیفانه که ، تاکنون در میان ملت خریدار نداشته و هیچ یک از  مقامات رسمی و دولتی نظام جمهوری اسلامی ایران واکنشی نشان نداده اند، چرا که سیاست کلان ایران ، شفاف و روشن بیان می نماید  ،تروریست و افراطی گری در دنیا محکوم بوده و ایران خود را ملزم به مبارزه با تروریست در دنیا می داند.

سرگرده های تروریستی پژاک و کودار هر روز با انتشار بیانیه های مختلف و یا مصاحبه های گوناگون در مورد انتخابات ایران اظهار نظر می کنند و منتظر  عکس العملی از سوی  مقامات جمهوری اسلامی ایران هستند.

اکنون انجمن بی تاوان آذربایجان غربی نهادی غیر دولتی و متشکل از خانواده های قربانیان ترور پژاک و افراد جدا شده از این گروهک تروریستی  اعلام می نمایند، پژاک و گروه های تروریستی در میان کردهای ایران جایگاهی نداشته و خود را ملزم به مبارزه با این احزاب می دانند و اظهارات تروریست ها را یاوه گویی محسوب می کنند.

انجمن بی تاوان متشکل از ۵۰۰ نفر از اعضای کُرد در جای جای ایران اسلامی ، با حضور مستمر و گسترده خود در میان مردم کُرد از موضع آگاهانه آنان اطلاع دارد.

قوم فهیم و با بصیرت کرد وجود احزاب در خاک وطن را ناامنی دانسته و برای رهایی  و ابتلا نشدن به  بحران های نظیر مناطق کردنشین ترکیه و سوریه دست رد به خواست های تروریست های پژاک می زند.

دختری ۱۲ ساله در دام گروه پژاک گرفتار شد

گروه کردستیز پژاک دختری ۱۲ ساله را از روستای مرزی استان آذربایجان غربی ، در راستای ترویج رفتارهای غیر اخلاقی در قندیل فریب داده و به مقر گروه منتقل کرد.

انجمن بی تاوان آذربایجان غربی به نقل از منابع آگاه انتظامی استان آذربایجان غربی ، دختری ۱۲ ساله به نام فریده از اهالی روستای در شهرستان خوی واقع در آذربایجان غربی در دام گروهک تروریستی پزاک گرفتار شد.
این دختر ساده لوح روستایی متاسفانه با وعده های دورغین عناصر مخفی پژاک در روستا های مرزی فریب خورده و به کوه های قندیل انتقال یافت
خانواده این دختر فریب خورده با شکایت به ارکان های نظامی و قضایی ایران پیگیری وضعیت دختر خود بوده و این رفتار پژاک را رفتار غیر انسانی و حیوانی پژاک اعلام کرده اند.
پژاک خود را نمایندی قانونی و مشروع کردها خوانده و جنگ مسلحانه را در راستای احقاق حقوق مردم کُرد اعلام می دارد ،ولی این رفتار پژاک کاملا ماهیت ضدکُرد و تروریستی فرقه را هویدا می کند…
یک دختر ۱۲ ساله در حال حاضر به بلوغ فکری نرسیده و قدرت تجزیه و تحلیل مسائل سیاسی را نداشته و بدون شک در مبارزات سیاسی نمی تواند برای گروه مفید و موثر باشد ، و یا اینکه دختر ۱۲ ساله از چه قدرت بدنی برخوردار بوده که بتواند در جنگ های مسلحانه شرکت نماید؟!
این رفتار پژاک کاملا مشهود و ملموس می باشد ، فریب دختران کم سن و سال بیشتر در راستای رفتارهای حیوانی و غیراخلاقی بوده و متاسفانه این گونه افراد را تبدیل به بردگان جنسی می کند.

پژاک؛ تجزیه طلبی بدون پشتوانه بومی

شهریورماه ۹۰ و پس از دوره‌ای ایجاد ناامنی در مناطق شمال غرب کشور توسط گروهک تروریستی پژاک، نیروی زمینی سپاه پاسداران در عملیاتی کوتاه‌مدت و مقتدرانه با وارد آوردن تلفات بسیار سنگین به این گروهک تروریستی آنان را از خاک کشور بیرون راند. شدت عمل و ضربات وارد شده به پیکره این گروهک به حدی بود که در کنار از دست دادن بیش از ۱۸۰ نیروی ورزیده و ۳۰۰ زخمی، بدون کسب حتی یک امتیاز، تسلیم شروط جمهوری اسلامی ایران شده و تا منطقه تعیین شده توسط ایران به درون خاک عراق عقب نشینی کردند.

بنا به آمار مراجع رسمی در جمهوری اسلامی ایران، این گروهک تروریستی از بدو تاسیس خود در سال ۱۳۸۲ عامل شهادت ۳۰۰ شهروند ایرانی و همچنین مجروح نمودن ۲۵۹ نفر دیگر می‌باشد. علاوه بر این در کارنامه این گروهک تروریستی ۲۴۸ مورد درگیری مسلحانه، ۷۱ مورد مین‌گذاری، ۵۳ مورد عملیات ترور، ۹ مورد بمب‌گذاری و ۸۰ مورد تهدید و ارعاب دیده می شود.

رهبر این گروه معروف به حاجی احمدی علی رغم اعتراف به عملیات تروریستی و اسناد فراوان در این باره، هم‌اکنون آزادانه در آلمان زندگی کرده و به فعالیت می‌پردازد. نیروهای این گروهک در منطقه‌ای وسیع بین مرزهای ایران، ترکیه و عراق که توسط حکومت اقلیم کردستان عراق در اختیار آنان قرار داده شده، مستقر می‌باشند و از طریق مسیرهای صعب‌العبور کوهستانی و عوارض پیچیده منطقه بین این کشورها به تردد می‌پردازند.

بنا به اسناد فراوان نظیر مشاهدات خبرنگاران شبکه‌های غربی و مستندهای تهیه شده از محل استقرار این گروه، آنان از پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی و مخابراتی برخوردارند که به نظر می‌رسد توسط سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل در اختیار آنان قرار داده شده است.

گروهک پژاک توسط دو دولت ایران و آمریکا به عنوان گروهکی تروریستی شناخته شده لیکن بنا به مدارک فراوان تحت حمایت دولت آمریکا قرار دارد.

بنا به شواهد، تاسیس پژاک در سال ۲۰۰۳ – همزمان با حمله آمریکا به عراق – با اطلاع آمریکایی‌ها و در چارچوب راهبرد میان مدت آنان جهت توسعه جنگ از عراق به سایر کشورهای منطقه در چارچوب طرح خاورمیانه بزرگ بوده است تا با ایجاد حرکات تجزیه طلبانه و ایجاد مناطق خود مختار، راه را برای کشاندن جنگ به سایر کشورها چه در بعد سیاسی و چه در بعد نظامی فراهم سازند. در این فاز وظیفه پژاک تجزیه قسمتی از خاک ایران در منطقه کردستان با تکیه بر ایجاد اختلافات قومی بوده است؛ راهبردی که در خوزستان، سیستان و بلوچستان و برخی نقاط دیگر کشور هم دنبال می‌شده است اما با عدم اقبال این گروهک در میان هموطنان کرد و شکست تحرکات آنان در کنار تغییر راهبرد منطقه‌ای آمریکا، از اواخر زمستان ۸۹ این گروه دست به ایجاد ناامنی در مناطق کردنشین زد.

در همین راستا این گروهک با استفاده از موقعیت جغرافیایی پیچیده منطقه کردستان و امکانات نظامی با نفوذ به نوار مرزی ایران اقدام به ایجاد ناامنی ترور و رعب و وحشت در میان مردم منطقه نمود. با بالا گرفتن کار این گروه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای مقابله وارد عمل شده و علی‌رغم پیچیدگی بالای منطقه از نظر جغرافیایی و همچنین سازماندهی چریکی گروه فوق، تا تیرماه ۱۳۹۰ضرباتی جدی بر آن‌ها وارد ساخت، به گونه‌ای که این گروهک با وساطت حکومت اقلیم کردستان عراق و به بهانه ماه مبارک رمضان تقاضای آتش‌بسی یک ماهه نمود که به واسطه تقاضای حکومت اقلیم کردستان عراق، ایران با این خواست موافقت می‌نماید. ۱۱ شهریورماه و در پایان این مهلت یک ماهه پژاک به گمان ضعف در نیروهای ایرانی مجددا حملات تروریستی خود را آغاز کرده و به گروهی از کارکنان راه‌سازی ایرانی که در نزدیکی نوار مرزی مشغول به کار بودند حمله نموده و تعدادی را به شهادت می‌رساند. طی دو روز بعد از این حمله پاسخ ایران به اندازه‌ای کوبنده بود که پژاک با تلفات بسیار بالا در ۱۴ شهریورماه مجددا درخواست آتش بس می‌دهد که این درخواست با عدم موافقت ایران روبه‌رو می‌شود. چهار روز بعد اعلام شد که در همان روز اول عملیات مجدد سپاه، یعنی ۱۲ شهریورماه جانشین فرمانده عملیاتی کل گروهک پژاک توسط نیروهای سپاه به هلاکت رسیده است. تلفات گروهک پژاک تا روزهای بعد به اندازه‌ای بالا بود که پیش از اتمام شهریورماه کل خاک ایران را ترک کرده و با تمامی شروط ایران نظیر نزدیک نشدن به یک کیلومتری مرزهای ایران، عدم جذب نیرو از اتباع ایران و … موافقت کردند. پس از این مقامات جمهوری اسلامی ایران نظیر وزیر اطلاعات و مقامات سپاه تاکید کردند که علی‌رغم نابودی بخش عمده‌ای از نیروهای پژاک، مقابله با این گروهک تروریستی را در ابعاد اطلاعاتی و امنیتی رها نخواهند کرد. در عین حال شکست سهمگین پژاک سبب خشم حامیان غربی آن شد به گونه‌ای که در روزهای آخر BBC، VOA و حتی سخنگوی وزارت خارجه آمریکا علنا مواضعی در حمایت از این گروهک تروریستی اتخاذ کردند.

سرانجام گروهک پژاک با رشادت نیروهای نظامی ایران با شکست کامل و بدون کمترین موفقیتی مرزهای ایران را ترک نمود، لیکن بیشترین سهم در این پیروزی از آن مردم کرد منطقه بود. مردمانی که بر خلاف محاسبه دشمنان، وفاداری کامل خود را به میهن و انقلابشان نشان دادند.

این ماجرا دلیلی آشکار بر این واقعیت است که تنوع قومیت‌ها در جمهوری اسلامی ایران نه تنها تهدیدی به شمار نمی‌رود بلکه یکی از مولفه‌های قدرت جمهوری اسلامی می‌باشد.

تاریخچه تشکیل پژاک

پژاک شاخه ایرانی پ.ک.ک است. پ.ک.ک (حزب کارگران کردستان ترکیه) در سال ۱۹۷۸ میلادی توسط عبدا… اوجالان پایه گذاری گردید. عبدا… اوجالان متولد سال ۱۹۴۷ روستای « لیجه » منطقه دیاربکر کشور ترکیه است. او از پدر خود به نفرت یاد کرده و برای اولین بار در مقابل خانواده خود طغیان میکند و همینطور برای اولین بار از روستای خود فرار میکند؛ همچنانکه اکثریت قریب به اتفاق اعضای کنونی این حزب و شاخه ایرانی آن یعنی پژاک را نیز جوانان گریزان و فراری از خانه و جامعه تشکیل میدهد.

عبدا… اوجالان در سال آخر دبیرستان گرایشات کمونیستی پیدا کرده و خود را یک کمونیست میداند طوریکه به فردی ضد دین تبدیل شده و از عقاید دینی با نفرت یاد کرده و آنها را عامل عقب ماندگی جامعه میداند.

به دنبال پیدا شدن افکار کمونیستی در عبدا… اوجالان و وصل شدن وی به سرویس های اطلاعاتی کشور اتحاد جماهیر شوروی سابق ، وی در ۲۷ نوامبر سال ۱۹۷۸ میلادی حزب پ.ک.ک را در روستای زادگاه خود ( لیجه ) تشکیل داد.

حزب پ.ک.ک ، خود را دارای ایدئولوژی مارکسیست لنینیست میداند و هدف خود را ایجاد کردستان مستقل یا همان « کردستان بزرگ » اعلام کرده است . تعداد اعضای حزب در هنگام تأسیس ۷ نفر بود .

این حزب تاکنون عملیات های متعددی را علیه دولت ترکیه انجام داده و در این میان افراد زیادی از نظامیان ارتش ترکیه و همینطور مردم بیگناه ترکیه و کشورهای هم جوار اعم از زن و کودک و پیر و جوان را به کام مرگ فرستاده است .

عبدالله اوجالان سرکرده این گروهک ، در سال ۱۳۸۲ و بدنبال معامله سران کشورهای ترکیه ، آمریکا و هماهنگی سرویس های اطلاعاتی این کشورها در کنیا دستگیر و به ترکیه آورده شد . بدنبال این رویداد ، فعالیت حزب با سردرگمی و فراز و نشیب هایی مواجه شد ؛ طوریکه این حزب برای برون رفت از این وضعیت ، استراتژی جدیدی را طرح ریزی و به مورد اجرا در آورد که کشاندن مبارزه به سایر کشورها و در عین حال رفع اتهام تروریست بودن برای حزب از سوی دیگر بود ؛ مضافا اینکه سعی داشت با به راه انداختن حرکت های اجتماعی حمایت مردمی از اوجالان در دیگر کشورها ، به دستگیری و زندانی کردن اوجالان از سوی دولت ترکیه اعتراض و زمینه آزادی و یا تخفیف مجازات و جلوگیری از اعدام وی را فراهم آورد.

بدنبال این حرکت ها و تهییج احساسات کردها ، سران حزب متوجه پتانسیل موجود در دیگر کشورها شده و بر این اساس ، در سال ۱۳۸۲ در راستای هدف فریبکارانه خود برای تشکیل کشور « کردستان بزرگ » متشکل از مناطق کردنشین در ۴ کشور ایران ، عراق ، ترکیه و سوریه ، و برای فعال کردن کردهای ساکن در این کشورها و کشاندن آنها به مبارزه با دولتهای مرکزی این کشورها و همینطور برای اینکه متهم به دخالت در سایر کشورها نگردد و اقدامات تروریستی پ.ک.ک در کشورهای یادشده را یک امر داخلی و توسط کردهای ساکن در این کشورها جلوه دهد ، احزاب مختلف و هم عرض پ.ک.ک را در این کشورها تشکیل داده و فعالیت آنها را در ۴ کشور یادشده توسعه داده است؛ بنحوی که :

– پژاک را در ایران

– چاره سری را در عراق

– جنبش ملی دموکراتیک را در ترکیه

– حزب اتحاد دموکراتیک را در سوریه

راه اندازی نموده و مجموعه اشرار تحت امر خود را تحت عنوانHPG ( ارتش رهایی بخش خلق ) سازماندهی نموده است . اشرار پژاک در این ارتش ، گریلا خوانده می شوند .

نام کردی گروهک ، « پارتی ژیانی ئازادی کوردستان » است که عبارت فارسی آن « حزب حیات آزاد کردستان » می باشد که به اختصار « پژاک » خوانده می شود

زبان مادری در پ ک ک ،پژاک/زبان مادری ابزاری در دست فرقه

سرویس بین المل انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : زبان مادری نخستین زبانی که نوزاد از بدو تولد با آن انس می گیرد ، وقتی کودک در آغوش پر مهر و محبت مادر شیر می خورد آنرا می شنود. برهمین مبنا نام زیبای“زبـــان مـــادری” را به خود گرفته است.

پ ک ک چه نگرشی به زبان مادری دارد؟

در ذیل مطالبی را که در کلاس های ایدئولوژیک پ ک ک پژاک  به عناصر فرقه تدریس می شود ارائه می نمایم تا اهمیت زبان مادری در گروه کاملا هویدا شود.

پ ک ک و پژاک مدعی است:
زبان مادری هویت انسان را شکل می دهد و حامل فرهنگ و آداب و رسوم اقوام گذشتگان بوده و از ما به نسل های آینده ارث می رسد ، عواطف و احساسات، اندیشه ها، ارزش ها و نگرش‌ها به بهترین شکل و با خلوص کامل توسط زبان مادری به هر فرد منتقل و در بسیاری از موارد زبان مادری تنها ابزار موجود برای انتقال مفاهیم مذکور است، به همین دلیل است که نیـچـه فیلسوف آلمانی گفته است که «ترجمه لفظ به لفظ زبان خیانت است». هایدگر دیگر فیلسوف آلمانی می گوید «زبان مادری قلب احساس و الهام انسان است . بنابراین کسانی که با زبان مادری در می افتند در واقع با عمیق ترین جنبه هویتی انسان مبارزه می کنند و پیروز نخواهند شد». جنوا اسپیترمن استاد زبان شناسی دانشگاه میشیگان در این ارتباط می گوید که: «اگر شما آموزش و ترویج یک زبان را ممنوع و غیر قانونی کنید، در نهایت آن زبان را حذف می کنید و با از بین بردن آن زبان، فرهنگ آن گروه زبانی از انسانها را نابود می کنید و در نهایت، خود آن مردم را حذف و از بین می برید. ممکن است که آن گروه از انسانها بصورت جسمی و فیزیکی از بین نروند، اما آنها دیگر خودشان نیستند، بلکه تبدیل به دیگرانی شده اند که به زبان و فرهنگ دیگری تعلق دارند. آنها هویتشان را از دست داده و دیگر موجودیت ندارند». بنابراین حفظ و آموزش زبان مادری به عنوان شاخص هویت انسانی کاملاً ضروری است. البته در کنار زبان مادری، انسانها به زبان مشترکی هم نیاز دارند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. زبان وسیله افهام و تفهیم است وانسانها در دنیای تنوع زبانها به زبان مشترکی نیاز دارند تا با افراد و گروههایی که خارج از حیطه ی زبان مادری شان هستند، ارتباط برقرار کنند. در بسیاری ازموارد مشکل از همین جا و از گسترش ارتباطات بوجود می آید. در ارتباط بین دو یا چند گروه زبانی همیشه یک زبان مشترک لازم است.

گروه تروریستی پ ک ک با توجه به جایگاه والای زبان مادری که در بالا اشاره گردید ، این معقوله را در ایدئولوژی فرقه گنجانده و از زبان مادری سوءاستفاده  ابزاری می کند.
اکنون بایستی به این موضوع پی برد که زبان رسمی پ ک ک چه بوده و رهبر این فرقه به چه زبانی تکلم می کند.
زبان ترکی زبان رسمی پ ک ک بوده و عناصر فرقه با این زبان تکلم می کنند ،رهبر این فرقه نیز با زبان مادری  خود ترکی استانبولی تکلم می کند
حال سوال این است، عبدالله اوجالان رهبر فرقه مدعی دفاع از زبان مادری خود بوده و کردی را زبان مادری خود می نامند در حالی که به زبان کُردی تسلط نداشته و کردی سخن نمی گوید.
اوجالان مدعی دفاع از زبان مادری می باشد در حالی که به زبان ترکی تکلم می کند، اکنون ببینم اوجالان چه نگرشی به جایگاه مادر دارد که این گونه از زبان مادر خود دفاع می کند؟

جایگاه مادر از دیدگاه عبدالله اوجالان 

اوجالان می گوید:

" مادر، زیربنای زندگی انسانیت را تشکیل میدهد. اما وجود مادرم برای من همیشه مسئله بود. اولین و مهمترین سوالم از مادر این بود : چرا مرا بدنیا آوردی؟

در کنارش زندگی نکردم و هیچگونه مهری از وی در دلم نبود و همیشه از وی شکایت کرده و گفته ام: تو مسبب به دنیا آمدن من بودی. ارتباطم با وی فراتر از ارتباطی دوستانه یا غیر دوستانه بود، تضاد و درگیری دایمی در بین ما حاکم بوده است.
این درگیریها برخی جوانب مثبت و برخی جوانب منفی داشته و مجموعه اینها در ساختن شخصیت من تأثیرگذار بوده اند.

اوجالان نیز می گوید: مادرم نیز از این وضعیت بیزار بود
اوجالان در یکی از یادداشت هایش میگوید که حتی برای مادرم با اینکه از من خواست که چند متر پارچه بخرم من نخریدم
بنابراین هویدا می گردد ، مادر حتی در تفکر پ ک ک و پژاک ارزشی ندارد

اکنون با چنین اظهاراتی نبایستی اوجالان و گروه وی مدعی زبان مادری کُردی شوند؟

هر چقدر پ ک ک در رسانه ها برای تبلیغات اش وانمود کند که به زبان مادری اهمیت می دهد اما در حقیقت پ ک ک ارزشی که برای زبان تر کی قائل است برای زبان کردی و لهجه های دیگر کردی اهمیت نمی دهد حتی تکلم با زبان کردی را زبان افراد بی سواد و عقب مانده تلقی می کنند
در داخل سیتم پ ک ک زبا ن ترکی به عنوان زبان رسمی اعم برای نوشتاری و گفتگو است و تکلم با زبان ترکی به عنوان یک ترقی و برتریت مشاهده می شود اگر به مسئله با دیگاهی منطقی تماشا کنیم در می یابیم که چرا کردهای ایران ،و سوریه و عراق در پ ک ک زود زبان ترکی را یاد می گیرند زبان های گوناگون را یاد گرفتن خوب است اما زمانی که اگر یک زبان را یاد بگیریم نباید زبان و فرهنگ خود را فراموش کنیم در پ ک ک اگر کردی که با زبان ترکی حرف نزند و یا بلد نباشد بعنوان عقب مانده دیده می شود و زمانی که افراد احساس می کنند که در پ ک ک با دیدگاهی کوچک و حقیر دیده می شوند مجبورا تن به زبان تر کی می دهند
اکثر سرکردگان پ ک ک از جمله خوده عبدالله اوجالان هم زبان کردی بلد نبوده  ودر داخل پ ک ک هم افرادی از جمله مصطفی قره سو و علی حیدر قیطان ...با اینکه ادعای کرد بودن را دارند   اما کردی بلد نیستند و مشخص است که  شعار حمایت از زبان مادری فقط شعار و ابزاری  در اختیار فرقه است .

امروزه هزاران مادر توسط پ ک ک به علت از دست دادن فرزندانشان دغدار است و از پ ک ک و پژاک نفرت دارند و یا اینکه فرزندانشان را با قانون نظامی مجبور به ملحق کردن در اورند و واقعا اگر پ ک ک و پژاک ارزشی برای مادران قائل است چرا اجازه ملاقات به مادران نمی دهد که فرزندانشان را ببیند ؟

در پ ک ک تمامی آموزشها و برنامه ها و اساسنامها وتکلم و نوشتن با زبان ترکی است .